Not known Factual Statements About พระเครื่อง

Not known Factual Statements About พระเครื่อง

Blog Article

รู้จัก "พระรอด" ชื่อนี้มีที่มายังไง ตำนานพระเครื่องแห่งหริภุญชัย ของแท้อายุนับพันปี

พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่เกศทะลุซุ้ม

Like other Thai amulets, Phra Somdej is generally fabricated from temple Filth, pollen, monk's hair and other relics from famed monks or maybe the holy robe "cīvara" worn by the monk.

ไม่ผ่านการตรวจสอบ เนื่องจาก ภาพไม่ชัด / ข้อมูลไม่ครบ /ผิดเงื่อนไข (เช่น พระเครื่อง ลงพระซ้ำ) เมื่อไม่ ผ่านการตรวจสอบจะลบประกาศออกทันที หากต้องการแก้ไขหรือเพิ่มเติมให้ลงใหม่เท่านั้น

ปัจจุบันนิยมนำมาห้อยคอเป็นเครื่องรางสำหรับคุ้มครองป้องกันและเพื่อความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตตามความเชื่อปรัมปราของไทย

บริการออกบัตรรับรองพระแท้แบบส่งพระทางเคอรี่เอ็กซ์เพรสทั่วประเทศ

ไม่สามารถจัดการร้านพระได้ เนื่องจากร้านค้าของท่านยังไม่ได้ชำระค่าเปิดร้าน

ไม่สามารถจัดการร้านพระได้ เนื่องจากร้านค้าของท่านหมดอายุแล้ว

ใช้เป็นเครื่องรางสำหรับคุ้มครองป้องกันในการออกศึกสงครามของคนโบราณ เป็นความเชื่อทางไสยศาสตร์อย่างหนึ่ง

People normally say this prayer thrice right before and following putting on around the amulet. Indicating this prayer means displaying absolute respect on the Buddha. This prayer can also be mentioned right before and following meditation.

รอตรวจสอบ อยู่ระหว่างการตรวจสอบข้อมูล

ข้ามไปเนื้อหา เมนูหลัก เมนูหลัก

พระเนื้อชินตะกั่ว ถ้าในการจัดสร้างพระพิมพ์มีสัดส่วนของเนื้อตะกั่วเยอะที่สุดจะเรียกว่าพระชินเนื้อตะกั่ว จะมีลักษณะเนื้อพระเป็นสีแดง

พุทธศาสนาเข้ามาสู่ประเทศไทยราวสมัยทวารวดีพร้อมกับความเชื่อเรื่องการสร้างพระพิมพ์ ในสมัยทวารวดีได้รับเอาคติความเชื่อของชาวอินเดียเข้ามาโดยตรงส่งผลให้การสร้างพระพิมพ์ในสมัยทวารวดีมีวัตถุประสงค์การสร้างเหมือนกับอินเดีย คือ การสร้างพระพิมพ์เพื่อสืบพระศาสนาซึ่งเป็นความเชื่อที่เกี่ยวเนื่องกับเรื่องปัญจอันตรธานซึ่งปรากฏในคัมภีร์พุทธศาสนา เมื่อพุทธศาสนาแผ่ไปยังพื้นที่ต่าง ๆ ของประเทศไทย ความเชื่อเรื่องการสร้างพระพิมพ์ก็เปลี่ยนแปลงไปตามปัจจัยต่าง ๆ แต่ละพื้นที่ อาทิ พุทธศาสนาสมัยศรีวิชัยได้รับอิทธิพลของพุทธศาสนานิกายมหายานที่มีความเชื่อเรื่องการบำเพ็ญบุญเพื่อเป็นพระโพธิสัตว์ ส่งผลให้การสร้างพระพิมพ์ในสมัยศรีวิชัยจากที่สร้างพระพิมพ์เพื่อสืบพระศาสนาเปลี่ยนแปลงไปสู่การสร้างเพื่อเป็นการอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ตายและเป็นการสะสมบุญเพื่อเป็นพระโพธิสัตว์ในภายหน้า เป็นต้น